محمد کاوسی کلاشمی؛ غلامرضا پیکانی
چکیده
زراعت محصول راهبردی برنج وابستگی فراوانی به وجود آب آبیاری کافی و مطمئن داشته و فشارهای کمآبی، تأثیرهای جبرانناپذیری بر عملکرد و کیفیت محصول تولیدی دارد. این در حالی است که کاهش رواناب ورودی رودخانة سفیدرود در استان گیلان که منبع اصلی تأمین آب آبیاری برای 171 هزار هکتار از زمینهای شالیکاری این استان بوده، عرضة کافی و مطمئن آب ...
بیشتر
زراعت محصول راهبردی برنج وابستگی فراوانی به وجود آب آبیاری کافی و مطمئن داشته و فشارهای کمآبی، تأثیرهای جبرانناپذیری بر عملکرد و کیفیت محصول تولیدی دارد. این در حالی است که کاهش رواناب ورودی رودخانة سفیدرود در استان گیلان که منبع اصلی تأمین آب آبیاری برای 171 هزار هکتار از زمینهای شالیکاری این استان بوده، عرضة کافی و مطمئن آب آبیاری را در بسیاری از مناطق این استان با چالش مواجه کرده است. در این راستا، پژوهش حاضر بهمنظور بهبود سیاستهای مدیریت منابع آب در طرف تقاضا، به تعیین تمایل به پرداخت شالیکاران استان گیلان برای عرضة آب آبیاری کافی و مطمئن میپردازد. دادههای لازم بر مبنای بررسی میدانی و بهکارگیری اطلاعات مربوط به 224 مزرعه در روستاهای دچار کمآبی استان گیلان جمعآوری شد. در ادامه با استفاده از رهیافت ارزشگذاری انتها- باز و برازش الگوی توبیت به روش حداکثر در استنمائی و دومرحلهای هکمن، تمایل به پرداخت شالیکاران برای بهرهمندی از آب آبیاری کافی و مطمئن سنجیده شد. نتایج حاصله نتایج بهدست آمده نشان داد که شالیکاران در این مناطق، حاضر به پرداخت 49/26 درصد بیشتر نسبت به هزینة کنونی تأمین آب آبیاری برای بهرهمندی از آب آبیاری کافی و مطمئن هستند.